|
|
|
|
|
|
|
 |
zarząd
lekarze
personel
baza soc.
historia sz.
cert. ISO
100 lat
|
 |
Historia szpitala
Decyzję o budowie sanatorium w Szklarskiej Porębie podjął w 1899 roku zarząd pruskiej Robotniczej Kasy Emerytalnej, po konferencji poświęconej chorobom płuc i gruźlicy, na której stwierdzono, że gruźlica jest chorobą siejącą największe spustoszenie i że należy przedsięwziąć działania zapobiegające.
Otwarcie obiektu o nazwie "Moltkefels"(nazwa zapożyczona od miejsca poświęconego pamięci generała Helmuta von Moltke, położonego około 800 metrów od sanatorium) nastąpiło w dniu 17 kwietnia 1904 roku. Założycielem obiektu było Prusko-Heskie Towarzystwo Kolejowe.
Zespół budynków sanatorium powstał na wysokości 650 m.n.p.m. na południowym stoku Pogórza Izerskiego, ze wspaniałym widokiem na Szklarską Porębę Dolną oraz grzbiety Karkonoszy, 10 minut drogi od dworca kolejowego. W skład zespołu sanatoryjnego wchodziły :
Sanatorium pełniło swoją rolę do momentu wybuchu pierwszej wojny światowej. W 1914 roku zostało przemianowane na
szpital wojskowy V Korpusu Armii z Poznania, w którym pierwotnie leczono rannych.
Od lutego 1915 roku na leczenie
przyjmowano żołnierzy z chorobami płuc. Od 1917 roku ponownie, oprócz żołnierzy zaczęto przyjmować kolejarzy
cierpiących na gruźlicę a w 1918 roku sanatorium ponownie wróciło we władanie pruskich kolejarzy.
Podczas II wojny światowej sanatorium pełniło po raz kolejny funkcję szpitala wojskowego.
01 lipca 1946 roku zostało przejęte przez Polskie Koleje Państwowe z przeznaczeniem dla celów lecznictwa chorób płuc.
Początkowo sanatorium liczyło 80 łóżek,po uzupełnieniu wyposażenia i sprzętu liczbę łóżek zwiększono do 150.
Przyjmowano pacjentów chorych na gruźlicę (nieprątkujących) oraz inne choroby układu oddechowego.
Natomiast w sezonie letnim kuracjusze przyjeżdżali tylko na wypoczynek. W latach następnych do sanatorium zaczęli
stopniowo przybywać kuracjusze z całej Polski, a właściwe funkcjonowanie budynku przywrócono
już w latach pięćdziesiątych. Taki stan rzeczy trwał do 27 września
1993 roku kiedy to sanatorium
przekształciło się w Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy. Pacjentami szpitala byli pracownicy PKP
oraz członkowie ich rodzin cierpiący na schorzenia układu oddechowego, a wymagający leczenia w warunkach szpitalnych.
01 czerwca 1998 roku z uwagi na wprowadzenie nowych kierunków leczenia szpital zmienił
nazwę na
Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Nowotworów przyjmując na leczenie również osoby cierpiące na choroby nowotworowe.
Z dniem 01 listopada 1998 roku szpital został wydzielony ze struktur PKP.
Po wprowadzeniu w 1999 roku reformy służby zdrowia szpital stał się samodzielną jednostką, której organem założycielskim został samorząd Województwa Dolnośląskiego. W 2000 roku załoga szpitala podjęła decyzję o powołaniu spółki o nazwie "Izer-Med.", która stała się organem założycielskim Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej. 12 października 2001 roku uchwałą Sejmiku Województwa Dolnośląskiego nastąpiła zmiana nazwy szpitala na Szpital Chorób Płuc i Nowotworów-s.p.z.o.z.
W dniu 22 listopada 2001 roku uchwałą Sejmiku nastąpiła likwidacja i przekształcenie szpitala w Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej "Izer-Med."-spółka z o.o. Szpital pod tą nazwą rozpoczął działalność medyczną 01 .06.2002 roku i tak trwa to aż do dnia dzisiejszego.
 |
sekretariat@izer-med.com.pl |
 (0-75) 75 47 111 |
|
sekretariat@izer-med.com.pl |